ดอกโป๊ยเซียน

โป๊ยเซียน

            

ชื่อวิทยาศาสตร์ :  Euphorbia millii Desmoul.
ชื่อวงศ์ :  EUPHORBIACEAE
ชื่อสามัญ :  Crow of Thorns
ชื่อพื้นเมือง :  ระวิงระไว พระเจ้ารอบโลก ว่านเข็มพญาอินทร์ (เชียงใหม่) ไม้รับแขก (ภาคกลาง)                             ว่านมุงเมือง (แม่ฮ่องสอน)
ลักษณะทั่วไป : ต้น      มีลักษณะเป็นไม้อวบน้ำมีหนามแหลมรอบลำต้น อาจมีรูปร่างกลมหรือเหลี่ยม 
                            บิดเป็นเกลียวแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ เมื่อโป๊ยเซียนมีอายุมากขึ้น
                            เนี้อไม้จะแข็งแต่ไม่มีแก่นเหมือนไม้ยืนต้นทั่วไป สีของลำต้นมีสีเทาอม 
                            น้ำตาลถึงเทาอมดำ
                   หนาม  เกิดรอบลำต้น มีลักษณะฐานใหญ่ปลายเรียวแหลม อาจงอขึ้นหรือชี้ลงไม่ 
                           แน่นอน การแตกของหนามอาจแตกเป็นหนามเดี่ยว หนามคู่ หรือหนามกลุ่ม 
                           ตั้งแต่สามหนามขึ้นไป กลุ่มของหนามอาจจะเรียงกันเป็นระเบียบตามแนว
                           ลำต้นเป็นเส้นตรงหรือบิดเป็น เกลียวรอบต้นก็ได้ขึ้นอยู่กับสายพันธุ์
                   ใบ     ส่วนใหญ่พื้นใบเป็นสีเขียวถึงเขียวอมเทา บางทีใต้ใบอาจมีสีแดงถึงแดงเข้ม 
                           ขึ้นอยู่กับสายพันธุ์  รูปใบมีหลายแบบ ได้แก่ รูปไข่ปลายใบมน ใบรีรูปหยดน้ำ 
                           หรือรูปใบพาย ฯลฯ บางสายพันธุ์ใบอาจบิดเป็นเกลียว เป็นคลื่นหรือโค้งงอ 
                           เล็กน้อย
                   ดอก  โป๊ยเซียนเป็นดอกสมบูรณ์เพศ มีกลีบดอกสองกลีบ มีเกสรตัวผู้และตัวเมียอยู่
                          ตรงกลางกลีบดอก โป๊ยเซียนออกดอกเป็นช่อ  แต่ละช่อประกอบด้วยดอกเป็น        
                          คู่ ตั้งแต่ สองดอก สี่ดอก แปดดอก สิบหกดอก สามสิบสองดอก หรือมากกว่า
                          นั้น สีของดอกมีหลายสี เช่น แดง ขาว ครีม เหลือง ส้ม เขียว นอกจากนี้ยังมี
                          หลายสีและลายในดอกเดียวกันแตกต่างกันไปขึ้นกับสายพันธุ์ รูปทรงของดอก
                          มีทั้งทรงกลม ยาว รี เหลี่ยม กลีบดอกตั้งขึ้นคล้ายกรวยหรือผายลงคล้ายร่ม 
                          ขนาดของดอกบางสายพันธุ์มีขนาดเล็กกว่า 1 ซม. แต่บางสายพันธุ์มีขนาด 
                          ใหญ่กว่า 5 ซม. โดยเฉพาะสายพันธุ์ที่พัฒนาโดยคนไทยบางสายพันธุ์มีขนาด
                          ใหญ่กว่า 6 ซม.
                      ผล    ดอกโป๊ยเซียนหลังจากที่มีการผสมเกสรติดแล้ว จะพบว่าที่บริเวณกลางดอกจะ
                          มีกระเปาะนูนขึ้นมาเป็นผลสีขาว มีลักษณะเป็นพูเล็กๆ 3 พู แต่ละพูจะมีเมล็ด 
                          อยู่หนึ่งเมล็ด เมื่อแก่จะเป็นสีน้ำตาลคล้ายเมล็ดพริกไทยและจะแตกออกพร้อม       
                          กับดีดเมล็ดกระเด็นออกไป
ฤดูกาลออกดอก : ตลอดปี
การปลูก :  ปลูกเป็นไม้ประดับหรือปลูกเป็นแนวรั้ว
การดูแลรักษา : ทนต่อความแห้งแล้ง ไม่ชอบน้ำ   ดินไม่ควรชื้นและระบายน้ำได้ดี   ชอบแสงสว่าง 
                   รดน้ำเพียงเล็กน้อยเพื่อมิให้แห้ง ถ้าให้ปุ๋ยเดือนละครั้ง  จะให้ดอกสม่ำเสมอ
การขยายพันธุ์ : การปักชำ การเสียบยอด การเพาะเมล็ด วิธีที่นิยมและได้ผลดี คือ การปักชำและ
                    การเสียบยอด
การใช้ประโยชน์ :  ไม้ประดับ
ถิ่นกำเนิด :  พบในหลายประเทศแถบเขตร้อน